Wanneer gaat een baby zelf zitten?
Er zijn natuurlijk een hele hoop mijlpalen in het eerste jaar van je baby, het is bijna niet bij te houden. Eén zo’n mijlpaal is als je baby zelf gaat zitten, vond ik tenminste :). Maar, wanneer gaat een baby zelf zitten en hoe leert hij dat eigenlijk?
Wanneer gaat je baby zelf zitten?
Wij hebben het ‘zelf gaan zitten’ niet enorm gestimuleerd, ik wilde het hem vooral zelf laten doen wanneer hij er klaar voor was. En meestal gaat een baby tussen 6 en 11 maanden zelf zitten dus M was, met 9 maanden, nog niet te laat.
M kon vanaf een maand of 6 al best een beetje zelf zitten, wel met ondersteuning en niet te lang. Hij viel nog om als je hem los zou laten en het was ook nog best hard werken voor hem.
Vanaf een maand of 7/8 had ik meer en meer vertrouwen in zijn ‘zitkunsten’. Het ging steeds stabieler en ik durfde hem wel met een paar kussens om hem heen zelf te laten zitten. Als hij het zat was liet hij zich achterover zakken in het kussen en ging rustig liggend verder.
En toen was hij 9 maanden en was D met hem aan het spelen, ik was in de keuken bezig. D liep even weg en ik keek een paar minuten later nog even naar M, die lekker aan het kletsen was. Zat hij daar hoor, grote glimlach, rechtop, zonder kussens om hem heen. Dus ik vroeg aan D hoe hij hem had achter gelaten. “Liggend op het kleed, hoezo?” hoorde ik vanuit de slaapkamer terug komen. Die kleine draak was dus even, zonder dat we het zagen, zelf rechtop gaan zitten. Ik vond hem toen toch echt wel baby-af hoor.
Maar goed, we hadden het zelf nog niet gezien dus het was nog steeds een raadsel hoe hij het voor elkaar had gekregen. In de week die erop volgde heeft hij het nog een paar keer gedaan, nét toen ik even de was aan het pakken was, naar de wc was, met mijn rug naar hem toe stond. Iedere keer precies als ik niet keek. Hij deed het erom 😉
Hoe gaat hij zitten?
Wel konden we al goed zien hoe hij het voor elkaar had gekregen. Hij draaide vanaf zijn rug steeds naar een zijligging en probeerde zichzelf dan met z’n handen omhoog te werken.
Na een week deed hij het eindelijk waar we bij waren. Heel leuk om te zien en toch ook wel een momentje hoor! Nu was het nog de kunst om het ook op videobeeld te krijgen, voor het thuisfront. Maar, iedere keer dat ik de camera er bij pakte leek hij te zijn vergeten hoe het moest en was hij vooral bezig zo leuk mogelijk naar de camera te lachen. Tot het uiteindelijk toch lukte en we het bewijs ook naar onze familie konden sturen.
Toen was het hek van de dam natuurlijk en moest er eindeloos geoefend worden. Iedere keer dat ik hem neerlegde ging hij meteen zitten om dan vervolgens triomfantelijk om zich heen te kijken. Al moet ik zeggen dat hij ook echt af en toe nog wel het evenwicht verliest en dat vind ik nog wel spannend met een harde houten vloer. Maar goed, van vallen leer je denk ik dan. Ik doe m’n best hem nog even niet onbewaakt op die vloer te laten zitten, tot hij echt stevig zit.
Zittend slapen
Ook in bed wordt er nog flink geoefend, voordat hij in slaap valt zit hij nog wel even rechtop in bed. En ook middenin de nacht heeft hij nog weleens de behoefte even een half uurtje te gaan oefenen. 🤦♀️
In het begin is hij ook een paar keer zittend in slaap gevallen. Ik denk dat hij misschien nog even niet doorhad hoe hij dan weer moest gaan liggen. Overdag heb ik dat ‘zittend slapen’ maar even zo gelaten. Hij is wel eens half wakker geworden om zich ‘om te draaien’ maar viel toen natuurlijk om en met z’n hoofd tegen de spijlen aan. Gelukkig was er niet zoveel aan de hand; even 3 seconden huilen, omdraaien en weer verder slapen.
Maar toen hij ook een keer ’s avonds zittend in slaap viel, met z’n hoofd tegen de spijlen aan, heb ik daar toch even wat aan gedaan. Het leek me niet heel lekker om zo de nacht in te gaan. Ik ben z’n kamer in geslopen en heb hem in z’n geheel opzij neergelegd. Wonder boven wonder is hij niet wakker geworden en in precies dezelfde houding blijven liggen. Inmiddels lijkt hij wel te snappen hoe hij van zitten weer in een liggende positie moet komen en valt hij niet meer zittend in slaap.
Ik kan wel zeggen dat we, na 3 weken veel oefenen, een volleerd ‘zitter’ hebben. Iedere kans die hij krijgt wordt gepakt om zelf te gaan zitten. Nu is de volgende mijlpaal aan de beurt; vanuit zittende houding naar de kruip houding en dan denk ik (hoop ik?) daadwerkelijk gaan kruipen. Al schijn ik nu ook nog even te moeten genieten van de rust dat hij nog niet kan kruipen.
Wordt dus wel weer vervolgd 🙂
