De Rapley methode, wat is het en hoe pak je het aan?

Eerder schreef ik al over het verschil tussen pureren en de Rapley methode. We zijn inmiddels al een paar maanden verder en helemaal ‘over’ op de Rapley methode. Ik vertel je hier meer over de Rapley methode en hoe we het hebben aangepakt.

De methode

De Rapley methode is ooit bedacht door Gill Rapley en richt zich op hóe je je baby eten aanbiedt. Het idee van deze methode is dat je je kind hele stukken eten geeft in plaats van ze eerst te pureren. Dus geen broccolipuree maar een broccolistronkje. Geen zoete aardappelpuree maar een reepje zoete aardappel. 

Voordelen

Er wordt gezegd dat deze methode een aantal voordelen heeft op langere termijn:

• ontwikkeling van de grove en fijne motoriek. Doordat je kindje zelf het eten kan oppakken en in de mond kan stoppen wordt de motoriek gestimuleerd.
• spraakontwikkeling. Het zou zo zijn dat het leren verwerken van grotere stukken eten er ook voor zorgt dat de spraakmotoriek sneller ontwikkelt.
• minder kans op overgewicht. Doordat je kindje zelf het eten in de mond stopt kan hij ook zélf stoppen met eten wanneer het genoeg is. Baby’s schijnen heel goed zelf die grens te kunnen aangeven en dat gaat makkelijker als hij zelf de controle heeft.

Daarnaast zou het ook tijd en kosten schelen, je hoeft immers niet meer dubbel te koken omdat je kindje met jullie kan mee eten. Nu moet ik zeggen dat dat bij ons nog niet per sé het geval is. Wij eten vaak wat later en vaak ook van een maaltijdbox en het is dan niet heel handig om dat vantevoren al te maken of nog te bewaren voor de volgende dag. Maar dat is dus een persoonlijke keuze.

Nadelen

De nadelen zijn er natuurlijk ook:

• het wordt een bende! Je baby is nog niet zo geoefend met het naar/in de mond brengen van eten, doet dit ook nog niet netjes met een vork of lepel en vindt het daarnaast ook nog veel te interessant om ook met het eten te spelen. Maar, het oefenen hiermee zorgt er juist voor dat hij (sneller) leert. Dus die bende moeten we maar voor lief nemen 🙂
• kokhalzen. Omdat je baby nog niet geleerd heeft hoe hij zijn mond, kaken, tong moet gebruiken gaat hij dus gewoon doen. Hup, mond volstoppen en zien waar het schip strandt. Vaak, en zeker in het begin, met kokhalzen tot gevolg. De eerste paar keer is dit echt wel even spannend. Ik heb een paar keer gedacht dat hij stikte, vreselijk. Maar hij loste het keurig zelf op en was zelf ook weinig onder de indruk. Instinctief wist hij dus wat hij moest doen en werkte het eten weer naar de voorkant van zijn mond. Het is niet prettig om te zien maar hij weet écht wat hij moet doen. Ik merk dat ik er al véél geruster op ben dat hij doet wat hij moet doen dan toen we net begonnen met deze methode.
  
  En kokhalzen ziet er ook anders uit en klinkt ook anders dan stikken. Tip: zoek eens wat filmpjes op om te zien hoe kokhalzen er uit ziet, dan weet je in ieder geval waar je naar kijkt en wat er gebeurt in z’n mond. Dat heeft mij geruster gesteld. Kijk bijvoorbeeld eens naar de highlight ‘Gagging’ op de Instagram van Solid Starts.
  
  Vanwege de kans op kokhalzen is het dus wel belangrijk dat je baby al rechtop kan zitten in een baby stoel, op die manier kan hij te grote happen beter naar buiten werken.

Hoe pak je het aan

Ik ben zelf begonnen met gepureerde hapjes bij 4 maanden. Onze zoon keek het eten al van ons bord af en eerlijk gezegd kon ik ook gewoon niet wachten. Hoe de Rapley methode precies in zijn werk ging wist ik toen ook nog niet zo goed. Daarnaast vond ik het sowieso al spannend of hij wel zou weten wat hij met ‘vast’ voedsel aan moest.

Tegen een maand of 7 ben ik toch langzaam over gestapt op de Rapley methode. Af en toe gaf ik hem al mijn appel of mangopit. Die had ik dan zelf al grotendeels opgegeten en daar ging hij helemaal los op. Ik merkte dus dat hij wel interesse had in het vastpakken van eten en er zelf mee bezig te zijn. 

De kaken van baby’s schijnen erg sterk te zijn. Ik testte daarom altijd eerst of ik het eten zelf tussen mijn vingers kon pletten, als dat zo was kon hij het zéker met zijn kaken. Je kunt het beste starten met hele zachte dingen, zoals reepjes zoete aardappel, avocado of een banaan. Dan weet je zeker dat hij het kan verwerken en kun je langzaam uitbreiden naar wat ‘moeilijker’ eten.

Het was wel even wennen in het begin en het ene ging er beter in dan het ander. Een hard gekookt eitje in reepjes gesneden lukt hem beter dan een omelet. En brood gaat er bijvoorbeeld makkelijker in als er wat boter op zit, dan wordt het minder een deegbal. Wat ik hem verder allemaal gaf bij rond die tijd lees je in de oefenhapjes bij 7 maanden.

Ik heb het langzaam opgebouwd en inmiddels geef ik bijna geen gepureerd eten meer. Er liggen nog wel wat gepureerde hapjes in de vriezer maar die geef ik eigenlijk alleen als ik haast heb of in combinatie met ander eten zodat hij ook langzaamaan leert eten met een lepel. 

Wat geef je dan te eten?

Hoe je je baby eten geeft is natuurlijk een keuze, de Rapley methode, pureren, een combinatie van beide – alles is goed. Het is echter minstens zo belangrijk (of zelf belangrijker) te kijken naar wát je je baby te eten geeft. Je baby voor de eerste verjaardag kennis laten maken met 100 verschillende smaken zou goed zijn voor de smaakontwikkeling. En daarmee op lange termijn een betere eter opleveren.

Ik ben op onderzoek uitgegaan en enorm geïnspireerd door alles wat ik tegenkwam. Mede door deze inspiratie heeft mijn zoontje inmiddels (bij 9 maanden oud) al aardig wat dingen gegeten die ik anders nu denk ik nog niet gegeven zou hebben. Hij smult bijvoorbeeld van groene asperges, zalm, rode biet, mandarijnen en zelfs gepofte knoflook. Er is eigenlijk weinig dat hij niet lekker vindt. Meer lezen en ook geïnspireerd worden? Ik vertel er meer over in ‘het belang van smaakontwikkeling van je baby‘.

Mocht je meer willen lezen over de achtergrond van de methode en hoe je deze methode kunt introduceren bij je baby kun je het boek van Gill Rapley lezen.

Dit artikel bevat een affiliate link. Dat betekent dat, wanneer jij via deze link besluit iets te kopen op de betreffende website, ik daar een kleine bijdrage voor ontvang. Jij betaalt er overigens niets extra’s voor en het helpt mij een beetje. Dus dank je wel 🙂